Streszczenie "Fedry" J.Racine'a

Jean Racine „Fedra”

Osoby:

Tezeusz, król Aten

Fedra, żona Tezeusza, macocha Hipolita

Hipolit, syn Tezeusza i Antiopy, królowej Amazonek

Arycja, ateńska księżniczka

Teramenes, ochmistrz Hipolita

Enona, piastunka i powiernica Fedry

Ismena, powiernica Arycji

Panope, dwórka Fedry

Strażnicy

Miejsce: Trojzen, stolica Trojzenii 

AKT I

Scena 1

Hipolit rozmawia z Teramenesem; Hipolit chce wyjechać i szukać zaginionego ojca; okazuje się, że wyjeżdża tak naprawdę, bo zakochał się w Arycji z wrogiego im rodu, który Tezeusz skazał na wymarcie. Hipolit nie chce powtarzać miłosnych przygód ojca i postanawia wyjechać.

Scena 2

Enona mówi, że Fedra jest cierpiąca, bo męczy ją jakieś zmartwienie. Hipolit uważa, że jest przez Fedrę znienawidzony, więc odchodzi na wieść, że Fedra zaraz przyjdzie.

Scena 3

Fedra rozpacza i mówi, że umrze. Enona namawia ją, by zwierzyła się, co ją trapi. W końcu Fedra wyznaje, że kocha Hipolita i była dla niego okropna, żeby się trzymał od niej z daleka. Enona jest w szoku, bo myślała, że Hipolit jest wrogiem Fedry i głównym przeciwnikiem w walce o następstwo tronu.

Scena 4

Panope przynosi wieść, że Tezeusz nie żyje, a lud się podzielił na stronników Hipolita, zwolenników syna Fedry oraz stronników Arycji i jej rodu.

Scena 5

Enona namawia Fedrę, by zjednoczyła się z Hipolitem przeciwko rodowy Arycji. Jeśli Fedra umrze ze zgryzoty, jej syna czeka zguba. Fedra zgadza się.

AKT II

Scena 1

Arycja zastanawia się, jakie skutki będzie miała dla niej śmierć Tezeusza, który zabronił jej wyjść za mąż. Ismena mówi jej, że Hipolit się w niej kocha; Arycja na to, że to byłoby ciekawe, bo ceni tego niezdobytego wojownika.

Scena 2

Hipolit przychodzi do Arycji i informuje ją, że znosi ograniczenia nałożone na nią przez Tezeusza. Ponadto królestwo podzielone zostanie na trzy części: Hipolit dostanie Trojzenię, Fedra z synem – Kretę, a Arycja – Ateny. Arycja dziwi się, że on jest dla niej taki wspaniałomyślny, choć jej nienawidzi. Hipolitowi wyrywa się wyznanie miłości.

Scena 3

Teramenes uprzedza Hipolita, że szuka go Fedra. Arycja odchodzi i życzy mu szczęśliwej drogi, sugerując wzajemność.

Scena 4

Hipolity wysyła Teramenesa, by przygotował załogę do drogi, a potem wrócił, by skrócić rozmowę z Fedrą.

Scena 5

Fedra przychodzi, by rozmawiać o losie swojego syna, ale zaczyna mówić o tym, że kochała Tezeusza, gdy był młody i szlachetny jak Hipolit; gdyby to Hipolit przybył zamiast swego ojca na Kretę, Fedra pomogłaby mu jak Ariadna Tezeuszowi. Fedra wyznaje swoją miłość, a Enona wyprowadza ją.

Scena 6

Hipolit jest pełen zgrozy. Chce wyjeżdżać. Teramenes przynosi mu wieść, że na króla wybrano syna Fedry. Coraz głośniejsze są też plotki, że Tezeusz jednak żyje. Hipolit postanawia zbadać tę pogłoskę.

AKT III

Scena 1

Fedra rozpacza, że tak otworzyła serce, ale potem dochodzi do wniosku, że Hipolit nie zna miłości, więc może to dlatego nie wykazał entuzjazmu. Postanawia zdobyć go podstępem. Wysyła Enonę z wieścią, że oddaje mu berło Aten.

Scena 2

Fedra prosi Wenus, by dręczyła Hipolita, nie ją.

Scena 3

Enona wraca z wieścią, że Tezeusz powrócił. Fedra chce się zabić, wyrzuca Enonie, że odwiodła ją od śmierci w niewinności i przekonała do rozmów z Hipolitem. Enona przekonuje, by Fedra nie pozwoliła się oskarżyć przez Tezeuszem i sama oskarżyła go pierwsza. Enona mówi, że ona może rzucić oskarżenia, a Fedra ma tylko milczeć.

Scena 4

Tezeusz chce się przywitać z Fedrą, ale ona mówi, że jest niegodna i że go znieważyła pod jego nieobecność.

Scena 5

Hipolit prosi, by mógł odjechać, by zdobyć sławę. Tezeusz opowiada, że pojechał z przyjacielem, bo ten przyjaciel chciał wykraść żonę tyrana. Schwytano ich i trzymano w więzieniu, aż stwory, które zjadły przyjaciela, zjadły swojego właściciela, a Tezeusz przechytrzył straże i uciekł. Zasmuciło go, że wszyscy w domu się go boją, i postanowił dowiedzieć się, co się stało, że Fedra mówi takie dziwne rzeczy.

Scena 6

Hipolit jest zadziwiony wyznaniem Fedry wobec Tezeusza. Mówi o tym Teramenesowi. Ma złe przeczucia, ale jest niewinny, więc się nie obawia. Zastanawia się raczej, jak powiedzieć ojcu o miłości do Arycji.

AKT IV

Scena 1

Tezeusz oburza się, że Hipolit napastował Fedrę. Enona go w tym utwierdza.

Scena 2

Tezeusz oskarża Hipolita, każe mu odejść i prosi Posejdona, który obiecał spełnić jedno jego życzenie, by zabił Hipolita. Hipolit jest zszokowany, przypomina ojcu, że przecież zawsze żył w cnocie, a ludzie nie zmieniają się z dnia na dzień. Hipolit mówi, że nie kocha Fedry, tylko Arycję. Tezeusz nie wierzy. Hipolit próbuje zasugerować, że to Fedra jest winna, ale wściekły Tezeusz ubliża mu i wypędza go.

Scena 3

Tezeusz mówi do siebie, że mimo hańby smutno mu z powodu syna, lecz uznaje, że to Hipolit zmusił go do takiego postępowania i że to postępowanie jest słuszne.

Scena 4

Fedra przybywa, usłyszawszy poniesiony głos Tezeusza. Chce bronić Hipolita, ale Tezeusz nie słucha, chce pomsty na synu, mówi Fedrze, że Hipolit powiedział, że kocha Arycję, lecz nie udało mu się nabrać ojca.

Scena 5

Fedra dochodzi do wniosku, że skoro Hipolit kocha inną, dobrze, że nie chciała go bronić przed ojcem, choć wcześniej miała wyrzuty sumienia.

Scena 6

Fedra mówi Enonie, że Hipolit kocha inną, po czym rozwodzi się nad swoim nieszczęściem, występną miłością i kłamstwem. Enona mówi jej, że to przez miłość, a ona jest silniejsza nawet od bogów. Fedra przegania Enonę, mówiąc, że to wszystko stało się za jej namową. Enona jęczy, że poświęciła wszystko dla Fedry i oto nagroda.

AKT V

Scena 1

Arycja prosi Hipolita, by się bronił przed oskarżeniem, ale on nie chce oskarżać Fedry. Mówi, że los ją ukarze. Chce uciec z Arycją. Ona boi się o swoją reputację. Hipolit umawia się z nią, że wezmą ślub przed wyjazdem.

Scena 2

Tezeusz prosi bogów, żeby mu dopomogli. Arycja każe Ismienie szykować się do ucieczki.

Scena 3

Tezeusz pyta Arycję o Hipolita; mówi jej, że Hipolit przysięgał wcześniej wielu i że jest kłamcą i świętokradcą. Arycja mówi mu, że jest ślepy, jeśli nie dostrzega niewinności syna, ale więcej nie może powiedzieć, bo przyrzekła milczeć o tym.

Scena 4

Przemowa Arycji wzbudza w Tezeuszu wątpliwości. Postanawia jeszcze raz przesłuchać Enonę.

Scena 5

Panope przynosi wieść, że Enona się utopiła, gdy oddaliła ją Fedra, a Fedra traci zmysły. Tezeusz każe wezwać syna i chce wysłuchać jego wersji wydarzeń. Prosi Neptuna o wstrzymanie wyroku na Hipolicie.

Scena 6

Teramenes przybywa z wieścią, że Hipolit nie żyje. Zabił napadającego go potwora morskiego, ale spłoszone konie poniosły, wóz się rozpadł, a konie wlokły Hipolita po górach. W ostatnich słowach powiedział, że umiera niewinny, i prosił, by wrócić Arycji jej dziedzictwo. Wóz rozbił się niedaleko świątyni, w której czekała Arycja, więc ona od razu dowiedziała się o śmierci Hipolita.

Tezeusz jest w szoku.

Scena 7

Tezeusz ma pretensje do Fedry. Ona wyznaje, że to ona chciała Hipolita, a on był niewinny. Opowiada, że Enona sama wszystko zaplanowała i przeprowadziła, a potem sama się ukarała. Na koniec oświadcza, że zażyła truciznę, i umiera. Zasmucony Tezeusz postanawia zaopiekować się Arycją i wysławić imię syna.